We dromen van Curaçao

Bon dia, Nog een laatste verslagje voor we morgen afscheid nemen van Curaçao en terug de vlieger opstappen huiswaarts. Vandaag was de laatste stagedag. Onze leerlingen mochten vandaag allemaal mee naar de activiteit aan de hospice. Ze gingen samen met de zorgvragers vliegers maken en zien welke vlieger het langste en/of het hoogste de lucht in ging. De uitleg was in het papiaments, maar wanneer je ook goed keek naar de demonstratie lukte het echt wel om er samen met de zorgvragers ook ééntje te maken. Vliegeren is iets dat hier veel gedaan wordt als kind en bracht dus ook herinneringen op bij de zorgvragers. Vol bewondering keken de leerlingen hoe goed de vliegers de lucht in gingen en natuurlijk werden zij ook uitgedaagd om het eens te proberen. Jammer genoeg lukte het ons niet zo goed, en zijn er ook echt wel toeren uitgehaald moeten worden om de vlieger terug uit de boom te halen. UIteindelijk heeft de vlieger vanuit Brievengat de wedstrijd gewonnen. Terwijl de leerlingen de vl

Hallo iedereen, ik ben Valerie een leerling uit 7TBZ Vandaag was het feest in Hamïed, ze bestonden immers 15 jaar. Hoe ze een feestje moeten kunnen bouwen moeten ze niet meer leren. Overal ballonnen, slingers, een goed muziekje en lekker eten, wat wil je nog meer. We hebben na de ochtendzorg mee ballonnen opgeblazen en opgehangen, dankzij Jarne moesten wij niet steeds op een stoel kruipen om de ballonnen op te hangen. Vanaf 10u barsten het feestje los, er werd gezongen, gedanst en vooral plezier gemaakt. Je zag de zorgvragers gewoon geweldig genieten. Hier kunnen wij echt nog wat van leren. Ook hebben we ondertussen ontdekt dat ze echt wel lekker vlees kunnen klaar maken. De steak hier smaakt echt wel anders dan bij ons. Om de afgelopen 15 jaar te illustreren hebben ze een mooi filmpje gemaakt dat we heel graag met jullie delen. Na de stagedag zijn we nog naar landhuis Chobolobo geweest waar ze de enige echte Curaçao liquer maken. We kregen een rondleiding door de distille

Hallo allemaal ik ben Leyla uit 6VZ. Ik ga vandaag vertellen hoe mijn dag verliep. Vandaag was de 2de stageweek begonnen en dus ook het begin van de laatste week. Ik ben s'ochtends om 5u30 opgestaan om mezelf klaar te maken voor de stagedag. Daarna heb ik ontbeten en om 6u30 zijn we allemaal in de auto gestapt om te vertrekken. We kregen gisteren te horen dat we op Santa Catarina (waar ik stage doe) samen gingen zwemmen met een paar bewoners. Hier was ik wel benieuwd naar :). Toen we aankwamen moesten we eerst de bewoners uit bed helpen en we hebben er ook een paar gewassen. Daarna hadden de bewoners ontbeten en wij hadden toen pauze. Na de pauze moesten wij ons omkleden voor het zwembad in te gaan maar blijkbaar moesten we dus een short meenemen en dit had ik niet mee. Degene die dus geen short meehadden moesten met hun heel stageuniform in het water! Waaronder ik. We hebben de bewoners toen in het oog gehouden en een paar mensen hebben de bewoners helpen ondersteunen en toertje

Dag allemaal, Vandaag nog eens een verslagje van ons uit het warme Curaçao. Wat een dagje seg, amai... auw, pijn, ieuw, oei, ow, ... pffff alles hebben we horen voorbij komen. Natuurlijk moeten we niet veel zeggen, want ook wij konden ons kreunen niet laten. PIJN was het codewoord van de dag! Onze verbrandde armen, benen, rugjes, buiken, tenen, neuzen, oren, ... hebben vandaag bepaald wat onze dagindeling zou inhouden. Liggen, snurken, roepen, wenen, hangen, zeuren, ... alles was oké! Zowel wij: Mevrouw Dierckx, als Mevrouw Van Hemelen en Gilbert hadden ook nood aan schaduw en wat hangerij. Zo erg dat mevrouw Dierckx nogmaals tegen de glazen raam liep en door de andere 2 begeleiders verplichte rust kreeg. Gilbert en Mevrouw Van Hemelen hebben dan alle zorgen verdeelt over de kapotte of gekookte kindjes. Dit verliep zeer goed en eens Mevrouw Dierckx uitgerust was gingen de 2 enthousiaste leerkrachten op zoek naar een zondagse maaltijd: pistolets, stokbrood en donuts. HMMMMMMMMM, ei

hallo iedereen, ik ben Lien uit 7TBZ. Vandaag zijn we op uitstap geweest naar Klein Curaçao. Het was weer een vroege ochtend omdat we rond 8 uur moesten vertrekken richting het strand waar onze boot stond te wachten op ons. Niet iedereen voelde zich even goed op de boot en ik ben daar 1 van. Ook was er een boven en beneden op de boot en ze hebben gewaarschuwd dat als je boven stond dat je kletsnat kan worden en dat waren de mensen ook die boven stonden maar ook de mensen die beneden zaten werden nat op de terugweg waaronder dat mevrouw Dierckx een hele golfslag over haar kreeg. We stapten dus op in het Jan Thiel strand rond kwart voor 9 want we vertrokken al om 9 uur. De mensen die aanboord waren aan de boot waren heel vriendelijk. Na ongeveer een goed uurtje kwamen we aan in Klein Curaçao en kon het zwemmen en zonnen beginnen. Er waren snorkels op de boot zodat we onder water konden kijken naar de vissen en eventueel de schildpadden maar die hadden vandaag niet veel zin om zich te l

Dag iedereen, Ik ben Zytha. Een leerling van 6VZ en zal vandaag mijn dag beschrijven voor jullie. Ikzelf sta in het kinderverblijf van Stichting Hamiëd. De kindjes dat ze ontvangen zijn de kinderen van de werkgevers die in de ouderenzorg werken. Mensen van buiten af kunnen hun kinderen ook in de kinderopvang zetten maar dit is nog niet gebeurt. Mijn dag is eventjes moeilijk begonnen daar ga ik zeker niet over liegen. Maar naarmate de dag verder ging begon het wel wat mee te vallen. Het dingetje wat mij het hardste heeft geraakt vandaag is een kindje dat de ziekte Krabbe heeft. De ziekte zorgt er voor dat het kindje problemen heeft met bewegen, zien, horen en nadenken. Het heeft ook super veel gevolgen waaronder Epilepsie aanvallen. Dit heeft hij ook maar ze hebben dit in het kinderdagverblijf nog maar 2 keer gehad in de 6 jaar dat hij er naartoe gaat. Er is gezegd geweest dat hij op zijn 2 jaar ging overlijden maar hij is super sterk en is nu al 6 jaar. Hij kan alles verstaan in he

Hallo met Tom hier uit 6vz Vandaag was het feest in stageplaats Woonerf Hamied. Er werd een bewoner 84 jaar en alle bewoners kregen een instrument en er kwam een muzikant met zijn gitaar en stem muziek maken. 2 uur lang werd er muziek gemaakt en gedanst en je zag dat iedereen er van genoot. Tijdens het zingen en dansen kwamen er typische snacks van curacou voor iedereen (jhonny cake) en op het einde kwam er een taart voor de jarige en zijn familie. Ook een bewoner gaf het beste van zichzelf. Er zijn echt veel verschillen tussen de zorg in Curaçao en België en ze kunnen echt nog veel leren van België op zorggebied, maar met hoeveel liefde en warmte die hun mensen in de bloemen kunnen zetten heb ik nog nooit in al die jaren dat ik in de zorg in België sta gezien. Na zelfgemaakte nasi-goring gemaakt door mvr Van Hemelen zijn wij naar de zee vertrokken om samen te genieten van het mooie zonnetje en het warme water. En de dag afsluiten doe ik door het blogverslag te typen en ee

Hallo allemaal, ik ben Olina uit 7TBZ. Ik vertel vandaag aan u over mijn ervaring hier op dit prachtige eiland. In de ochtend stonden ik en mijn kamergenoot Zytha al vroeg op om ons klaar te maken voor de 2de werkdag. We smeerde ons goed in met zonnecrème omdat je hier heel erg snel kunt verbranden. We ontbeten ook en maakte onze boterhammen klaar. De 2 klassen moeten rond 6:30 klaar zijn en in de auto stappen om ons te brengen naar onze stageplekken. Ik stond met nog een paar anderen in het "sprookjesachtige" gedeelte. Toen we daar aankwamen liepen Leyla en ik met een persoon mee en keken hoe de zorgkundige haar zorg deed. We mochten helpen met een bedbad, een wonde,een blaasspoeling en het wassen met een wasstoel. Na al die zorg maakte we ook de bedden ondertussen op. De mensen sliepen daar met 2 tot zelfs 4 mensen op 1 kamer, wat veel is. De mensen gebruiken ook hier veel talkpoeder, dat is ook een groot deel van hun cultuur. Er kwam gisterenavond ook een nieuw persoon b

Vandaag gingen de leerlingen dan echt hun eerste stagedag doen. Na het bezoek aan de drie stageplaatsen gisteren waren zij er toch al een beetje klaar voor. Spijtig genoeg had mevrouw Van Hemelen maandagavond bericht gehad dat de Hospice vorige week een heel zware week had gehad en veel overlijdens waardoor er te weinig zorgvragers waren en de leerlingen van 7 dus verdeeld moesten worden over de andere 2 stageplaatsen. Dit's morgens aan de leerlingen vertellen was niet eenvoudig en hier hadden we het als begeleidend team enorm moeilijk mee. Zeker ook omdat het zo kort dag was en we de leerlingen moesten teleurstellen zo vlak voor vertrek. De leerlingen waren natuurlijk ENORM teleurgesteld en zagen het eventjes allemaal niet meer zitten. Toch zijn we met z'n allen met lood in de schoenen in de ato gestapt en vertrokken. De eerste cultuurshock van de dag was al snel een feit. Er was ons verteld dat we om 6.30uur verwacht werden, dus flink als we zijn waren wij ruim op tijd

Hey hey, ik ben Laura van 6VZ en ik ga jullie vertellen over onze avontuurlijke activiteiten van vandaag. Deze morgend zijn we allemaal rond 6 uur opgestaan, sommige wat later. Daarna hebben we ontbeten en na het ontbijt hebben we ons klaargemaakt om te vertrekken naar de stageplaatsen. We zijn naar de woonzorgcentra geweest om deze te verkennen en om de mensen al een beetje te leren kennen die er werken en wonen. 1ste stageplaats, die van Leyla, Zytha en Olina. Bij deze stageplaats had ik een sprookjesachtige ervaring. Bij het binnenkomen was er al direct veel kleur aanwezig. En ook een vogel, die het leuk vond om terug te fluiten als er gefloten werd of om mee te lachen als wij in de lach schoten omdat hij terug floot. Tijdens de rondleiding hebben we wat meer uitleg gekregen over de kamers in dit woonzorgcentrum. Een 1 persoonskamer bv word betaald door de bewoner zelf, maar een 2-3-4 persoonskamer wordt betaald door de verzekering. Met het verzorgen wordt er ook bijna nooit of

hallo iedereen ik ben Kyrian van 7tbz en zal julie meenemen in het mooie verhaal dat we vandaag hebben gezien en hebben meegemaakt. We hebben vandaag allemaal op eigen tempo mogen uitslapen, ontbijten, douchen en een leuke voormiddag mogen beleven. Ik ben zelf rustig mogen opstaan, gedoucht, gaan eten, tanden gaan poetsen en gaan zwemmen. We hadden rond 12:30 middag gegeten en daarna ons allemaal klaar gemaakt om een aangrijpende en een heel zware tour te krijgen door de arme wijken in Curaçao. We kwamen aan op een parking en daar ontmoeten we de heel aangename en warme dame 'Anemiek', zij ging ons een rondleiding geven. We begonnen bij een muur met een heel mooie tekst op, een heel aangrijpende tekst maar wel een die zeker waar is. Daarna nam de vrouw ons mee naar de achterkant van de muur om de donkere kant van Curaçao te laten zien, van drugs alcohol en prostitutie. Drugs kan je er heel gemakelijk kopen, het wordt je zelfs soms aangeboden. Alcohol omdat dit hier heel v

En jawel op zaterdag 19 maart om 3.45 uur was het verzamelen geblazen op school om eindelijk te vertrekken. Wat hebben we daar naar uitgekeken. Iedereen was dan ook goed op tijd, weliswaar met kleine oogjes, en zelfs onze directie was opgestaan om ons mee uit te wuiven. Bus inladen, nog een laatste knuffel:zoen voor mama, papa, lief, broer, zus, oma, .... en de bus op. Dat de chauffeur het ook vroeg vond, ontdekten we al snel toen zijn gps niet helemaal mee werkte en we af en toe een extra rondritje maakte. Maar geen paniek, we waren zeker op tijd op Schiphol om ons in te checken. Een groepsticket bij KLM is toch net wat anders dan wat wij verwachten bij een groepsticket. Iedereen moest apart met zijn eigen papieren inchecken, dus effe alles goed verdelen en we konden starten. Toen we eindelijk konden inchecken in de vlieger zelf waren er wel wat kleine hartjes en knikkende knietjes, want niet iedereen had al gevlogen, of zolang gevlogen. Maar we hebben het allemaal overleefd en